W II części materiałów dotyczących realizacji Projektu POIR.01.01.01-00-0867/16 o nazwie „Technologia produkcji chmielu wykorzystująca innowacyjną konstrukcję nośną oraz zintegrowany system optymalizacji nawadniania, nawożenia i ochrony roślin” chcielibyśmy przedstawić informacje na temat regulacji prawnych dotyczących kreozotu.
Ograniczanie możliwości stosowania kreozotu (i różnych jego pochodnych) na terenie Unii Europejskiej, jako środka biobójczego do impregnacji drewna widoczne jest już od około 20 lat. Wynika to z właściwości składników wchodzących w jego skład – kreozot jest mieszaniną co najmniej kilkuset substancji, z których wiele jest toksycznych, rakotwórczych i mutagennych. Ponadto liczne z nich ulegają silnej lub bardzo silnej bioakumulacji w organizmach. Szczególnie niebezpieczne są wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA) mogące stanowić nawet do 80-90% kreozotu wagowo, a szczególnie 16 z nich zaliczanych przez Amerykańską Agencję Ochrony Środowiska (US – EPA) do najbardziej niebezpiecznych substancji. Są to: naftalen, acenaftylen, acenaften, fluoren, fenantren, antracen, fluoranten, piren, benzo(a)antracen, chryzen, benzo(b)fluoranten, benzo(k)fluoranten, benzo(a)piren, indenopiren, dibenzo(ah)antracen i benzo(ghi)perylen.
Z tego też względu zakazano kreozotu w użytku konsumenckim i na chwilę obecną (do 31 października 2021) może być stosowany wyłącznie do użytku profesjonalnego tj. przez energetykę zawodową oraz kolejnictwo i tylko wówczas, gdy brak jest alternatywnych rozwiązań. Ponadto takie użycie musi być zgłoszone i wnioskodawca zobowiązany jest uzyskać pozwolenie. Co więcej, pozwolenie takie nie powinno być wydane, gdy istnieje ryzyko szkodliwości dla środowiska i ludzi (przykład Francji).
W dalszej części prezentacji przedstawione są tabele z wynikami analiz próbek glebowych pobranych z plantacji na konstrukcjach drewnianych impregnowanych olejem kreozotowym. Próbki pobrane były z dwóch plantacji założonych w różnym czasie: jedna w 1952r., druga w 1972r. Analizy wykonano w niezależnym laboratorium J.S. Hamilton Polska S.A., a wyniki odniesiono do dopuszczalnych zawartości zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z 1 września 2016r.
Oprócz tego wykonane były pod tym samym kątem analizy próbek glebowych przez laboratorium Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa Państwowy Instytut Badawczy. Wyniki z tych analiz przedstawiają wykresy słupkowe. Na wykresach widoczne są zawartości WWA w zależności od odległości od źródła emisji, czyli słupów drewnianych impregnowanych olejem kreozotowym.
Ostatnia tabela przedstawia wyniki analiz pod kątem zawartości WWA w próbkach glebowych pobranych z chmielników na konstrukcjach kompozytowych. Jak widać w tabeli dla wielu WWA były to wartości poniżej granicy oznaczalności (GO), a porównanie do zawartości dopuszczalnej (ZD) pokazuje, że w żadnej próbce i dla żadnego WWA nie zostały one przekroczone.
Pliki do pobrania:
DYREKTYWA 98/8/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
DYREKTYWA KOMISJI 2011/71/UE
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2018/1297
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/961
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 528/2012
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA1)
Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady
